၂၀ ကြိမ်မြောက် အင်္ဂါနေ့၊

သြဂုတ်၊ ၁၆ ရက်။

ရှင်မဿဲ၊ ၁၉ ၊ ၂၂ - ၃၀

နိူင်ငံတော်ရောက်ဖို့ ခက်သူများ

ချမ်းသာကြွယ်ဝလူငယ်၊ဝမ်းနည်းစွာထွက်ခွာသွား၊ ကောင်းမြတ်ခြင်း၊အရှင်တစ်ပါးတည်းရှိသည်၊ ကောင်းမြတ်ခြင်း အားလုံးရဲ့ အရင်းမြစ်ဘုရားကိုညွှန်ပြတယ်၊သူ့ကိုယ်သူသခင်က ညွှန်ပြတယ်၊သူကြွယ်လေးကသိတယ်၊ ဆွဲဆောင်ခံရ၊ချဥ်းကပ်မေးပြီး၊ပိုကောင်းတဲ့အရာကို မရွေးချယ်နိူင်ခဲ့။ သူကြွယ်တစ်ယောက်၊ နိူင်ငံတော်ရောက်ဖို့ထက်၊ ကုလားအုပ်က၊အပ်နဖားအတွင်းလျှိုဝင်ရဖို့ ပို၍လွယ်ကူမယ်၊ သခင်မိန့်တော်မူတယ်၊ချမ်းသာကြွယ်ဝခြင်း၊ ပစ္စည်းဥစ္စာ မကောင်းဘူး မပြောပါ၊ ဘုရားကိုအားကိုး အသက်ရှင်ဖို့တွက်အတားဆီးတစ်ခု ဖြစ်စေတယ်၊မိမိလုံခြုံ စိတ်ချရပြီ စိတ်က၊ ဘဝထဲဘုရားကိုမထား၊ ဝေးဝေးတွန်းပို့စေတဲ့ အရာ ဖြစ်နေတတ်လို့ပါ၊ မရောက်ဘူးမပြော၊သိပ်ခက်မယ် သိစေလိုတယ်အာရိမတေယမြို့သား ဇူဇယ်၊ ချမ်းသာကြွယ်ဝသူပါ၊သူကသခင့် နောက်လိုက် ဖြစ်လာတယ်၊ နိူင်ငံတော် ဝင်ဖို့ အဆီးတား ဖြစ်စေတဲ့ အရာများ သိထားဖို့ လိုပါတယ်။

သခင့်နိူင်ငံတော်ဆီ ရောက်ဖို့က၊လူ့အစွမ်းအစ၊ တစ်ခုတည်းဖြင့်၊မရနိူင်တာကို ဖော်ပြတယ်၊သူကြွယ်ကလေး သိတယ်၊မကျော်နိူင်၊မရွေးနိူင်ဘူး ဖြစ်တယ်၊ဒါ့ကြောင့် နိူင်ငံတော် ဆိုတာ၊ ဘုရားရှင် ပေးတဲ့လက်ဆောင် သက်သက် ဖြစ်တာသခင်က ထပ်မံ အတည်ပြုတယ်။လူ့အစွမ်းနဲ့ လုံးဝ ခက်ခဲတဲ့၊ ရဖို့မဖြစ်နိူင်တဲ့၊ အခြေနေကို သိဖို့ပါ။တမန်တော်မျာမေးကြတယ်၊ ဒီမျှခက်ခဲနေတာ ဘယ်သူရောက်နိူင်မှာလဲ၊ ဘုရားပါရင် ကျေးဇူးတော်ခံစားရရင် အားလုံး ဖြစ်နိူင်တယ်၊ဆိုတဲ့ အချက် သခင်ပြညွှန်တယ်။ကျွန်ပ်တို့ ယုံကြည်ရာအချက်၊အခြေခံ ဖြစ်ပါတယ်၊ငါလုပ်၊ငါကြိုးစားလို့ ရတာမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားရဲ့သနားခြင်း၊ ချစ်ခြင်းကြောင့်ပေးလိုလက်ခံရရှိတဲ့ အရာ၊အဖြစ် အ​ခြေခံကျကျ မှတ်သားရမယ်၊ကြိုးစားရင်းပင် တစ်သက်တာ မှတ်ရမဲ့ အချက်ဖြစ်တယ်။

သူဌေးကလေးလို သိပေမဲ့ထွက်ခွာသွားကြသူများတမန်တော်များကဲ့သို့အားလုံးစွန်ခဲ့ပြီး သခင့်နောက်တော် လိုက်ခဲ့ကြသူများ၊ ရှိနိူင်ကြပါတယ်။အုပ်စုနှစ်ခုမှာ ပထမ လူစုကတော့၊မလိုက်နိူင်၊ မရကြ၊ သေချာပြီး၊ နောက်လူစုကလည်း၊ ကိုယ်တိုင်ရဲ့ရွေးခြယ်မှု၊ကြိုးစားမှု၊ကြောင့် ရလာတယ်၊ မမြင်ကြစေဖို့ သခင်ရှင်းလင်းဖော်ပြပါတယ်။သူတို့ မမျှော်မှန်းနိူင်အခြေနေသစ်တစ်ခုကို သခင် ကတိပေးတယ်။ကြိုးစားလို့၊ ရထိုက်လို့ထက် သခင်က ဆုချတာ သနားလို့ပေးတာ ချစ်လို့ ပေးတာ၊ဖြစ်တယ်။

ရည်ရွယ်ချက် ပန်းတိုင် နောက်ဆုံးရမဲ့ ရောက်မဲ့ နေရာ၊ ပရောဖက်ဒါနီအဲ ပြောတဲ့ အသစ်သော အခြေနေတစ်ခုကို၊ဖော်ပြပေးပါတယ်။တမန်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး၊အီစရေး တစ်ဆယ့်နှစ်မျိုး၊ဦးဆောင်ပုဂ္ဂိုလ်များ ကဲ့သို့၊ပလ္လင်တော်ပေါ်ထိုင်ရမယ်၊ ပရောဖက် ဒါနီအဲ ရူပါရုံထဲ ကြိုမြင်ရတဲ့ ပုံအတိုင်းပါ။နိူင်ငံတော်ဟာ၊ ကယ်တင်ခြင်းဟာ၊ကိုယ့်အစွမ်းအစ နဲ့ ရတာမဟုတ်ဘဲဘုရားနဲ့ပေါင်းမှ၊ ဘုရားအားဖြင့်သာရတယ်၊ သူ့အထဲမှာ၊ သူ့ကို မှီခိုမှသာ၊ရတယ်ဆိုတာ တို့များ မှတ်ယူရမယ်။

လုကာကျမ်းမှာ သိကြားတမန်တော်မာရီ ကို အမိန့်တော်ပြန်ရာတွင် မာရီဇဝေဇဝါဖြစ်တော့ တမန်ပြောတာကဘုရားသခင် မတတ်နိူင်တာ ဘာမှမရှိပါ၊လို သခင်ဘုရား အားဖြင့်၊သာမန် ကိုယ်မတတ်နိူင်၊မဖြစ်နိူင်ရာများ၊အမှန် ဖြစ်နိူင်ကြောင်း ၊မှတ်ယူကြရမယ်။

ပထမကျမ်း၊ဟေဇကိယ ရေးထား၊ဘုရင်က ဘုရားအဖြစ် မှတ်ယူ၊ကြေညာတယ်၊ သေမျိုး ဖြစ်ပြီး၊ဘုရားအဖြစ်ကြေညာ၊ ပလ္လင်ပြုတက်ထိုင်မယ်၊ ဘုရားက ပြင်းထန်ရှုံ့ချတယ်၊ကိုယ်တိုင်သေမျိုးဖြစ်ပြီးဘာလို့ ဘုရားကဲ့သို့ ဖြစ်ချင်ရတာလဲလို့။

လူတစ်ယောက်စီက ဘုရားဖြစ်လိုတဲ့ဆန္ဒ ရှိကြတယ်၊တနည်းဖြင့် ထာဝရအသက်ရလို ကြတယ်၊ အာဒံက စပြီး ဘုရားလို ဖြစ်ချင်ခဲ့တာ၊တို့များလည်း ရှိကြတယ်၊ ဒီဆန္ဒ တွေကိုဘုရားမချိုးနှိမ်ပါ၊မင်းတို့ ၊တန်ရာတန်ရာ မှန်း၊ကိုယ်နေရာ ကိုယ်နေကြမပြောပါ၊ တကယ်လည်း ဒီအခြေနေရကြဖို့ သူကိုယ်တိုင် ကူတယ်၊ သူ့၌ပြန်လည် ရှာဖွေ ဖို့ လိုတယ်၊တခြာမှာရှာဖွေတာမဟုတ်၊ ကိုယ့်အစွမ်းစနဲ့ရှာတာမဟုတ်၊ သခင်၌ ပြန်ရှာခြင်းဖြင့်သာ၊ တို့ ဖြစ်ချင် လိုချင်တဲ့၊ထာဝရ အသက်ရမယ်လို့ ၊ သခင်ကတိပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်တယ်။ခွန်အား၊ အသက်၊ ရကြစေ။အသီးကောင်းများ သီးစေ။

 Fr.Florence Aung Kyaw Oo ရဲ့ သြဝါဒကို ဝေမျှသည်