သြဂုတ် ၇၊

၁၉ ကြိမ် သာမန် တနင်္ဂနွေ။

ရှင်လုကာ ၁၂ : ၃၂ မှ ၄၈

အသင့် ပြင်ဆင် စောင့်နေသူ။

နောက်ဆုံးတရားစီရင်ရာနေ့။ရောက်လာမှာသေချာ၊စျာပန မစ္ဆား ဖတ်လေ့ရှိကျမ်းပိုဒ်၊အချိန်ပေးမသိ၊ခန့်မှန်းမရ၊လုပ်ရမှာက အသင့်ရှိနေဖို့ပါ။တည်မြဲတဲ့ ကောင်းကင် ဘဏ္ဍာကိုဆည်းပူးထား၊နောက်ဘဝတွက်စုဆောင်း ပြင်ဆင်ထားဖို့ ပြောတယ်၊အသင့်ပြင်ထား ဆိုတာ ဘာမှမလုပ်ထိုင်စောင့်ဖို့ သက်သက်မဟုတ်ဘူးဆိုတာ စိန့်ပေါက ဆုံးမတယ်။ဒီနေ့အသက်ရှင်တဲ့ မိမိဘဝ ပီပြင်အသက်ရှင် နေဖို့ပါ။နေ့စဥ် လုပ်ငန်းဆောင်ရွက်ကြရင်း နိုးကြားနေဖို့ပါ၊ပိုင်ရှင် သူဌေး မဟုတ်တဲ့ တာဝန်ခံအနေဖြင့် စောင့်နေကြရမှာဖြစ်တယ်ပစွည်းထိန်း၊ ဘဏ္ဍာစိုး၊ တာဝန်ရှိသူအဖြစ် စောင့်ရှောက်နေရမယ်။မိမိရာထူး လုပ်ပိုင်ခွင့် အာဏာ စတဲ့ဘဝ အရည်ချင်းအားလုံးဟာ၊အများသူငါ အားလုဲးကို အစေခံဖို့ဖြစ်တယ်ကျေးဇူးတော် ပိုလို့ရလေ၊ အများကိုပိုလို့သာ အစေခံကြဖို့ဖြစ်တယ်။

ရာထူး ပိုကြီးလေ၊ပိုပြီးအစေခံရမှာဖြစ်တယ်၊ ရာထူးကိုအဓိပ္ပါယ် ဖွင့်ဆိုခြင်းလည်းဖြစ်တယ်၊ ဘဝ ကိုပင်တို့မပိုင်၊ ဘုရားပိုင်ဖြစ်လို့၊ ကျွန်ပ်တို့က ထိန်းသိမ်း စောင့်ရှောက်၊မွေးမြူတိုးတက်စေရမယ်။တာဝန် ရှိတယ်။

ငါ့ဘဝ ငါပိုင်၊ငါ့စိတ်ကြိုက်နေမယ်မရပါဘူး၊အရာအားလုံးက ဘုရားပေးထားတာဖြစ်တယ်၊အပ်နှင်းထားတဲ့ တာဝန်တွေ ရှိနေတယ်၊ အစေခံကာ အချိန်စောင့်နေရမှာ ဖြစ်တယ်၊ စောင့်ဆိုင်း နေရာမှာ ခန္ဓာကိုယ်ရောစိတ်အားဖြင့်ပါ အလုပ် လုပ်နေကြလည်း ဝိညာဥ်ကလည်း နိုးကြားနေရပါမယ်၊အမြဲအသင့်ဖြစ်ရပါမယ်။

သံလွင်ဥယျာဥ်ထဲမှာ သခင်ကသွေးချွေး ယိုစီး ဆုတောင်းနေချိန်၊ ငိုက်မြည်းနေကြတဲ့ တမန်တော်များ၊ကိုယ်ငိုက်သလို ဝိညာဥ်ကလည်းနိုးကြားမှု မရှိပါ၊ နတ်ဆိုးရန်စွယ်၊အန္တရာယ် အထွဋ်ထိပ် ရောက်ချိန်၊သခင်ကိုယ်တိုင် ခုခံ တွန်းလှန်နေချိန်မှာပင် သူတို့မသိကြဘဲ၊ ဝိညာဥ်ငိုက်မြည်း နေကြတယ်။ ဒီလိုမျိုးမဖြစ်ကြဖို့ ပြောလိုခြင်းပါ။

နိုးနိုးကြား ရှိဖို့ အရေးကြီးတယ်။နေ့စဥ်သက်တာ ရုန်းကန်ကြရင်း၊ဝိညာဥ်ကလည်း အသင့်ရှိစေဖို့ သင်ကြား နိုးဆော်တယ်၊ဘယ်လိုစောင့်နေရမလဲလို့ သိပြီ၊ဘယ်ချိန်လဲတော့မသိဘူး၊အမြဲအသင့်ရှိမှ၊သခင်လာချိန်မှာ၊ဘာဖြစ်မယ် လို့သိကြပြီ။

၁၂ : ၃၇ အဆင်သင့်ရှိနေတဲ့ အစေခံကို တာဝန်ယူ တာဝန်ကျေပွန်သူမို့၊အစေခံ အရာမှာ မထားတော့ဘဲ၊စားပွဲမှာ သခင့်နေရာ အမိန့်သားအခန့်စား အေးအေးလူလူ၊ သူဌေးပမာ၊ ထိုင်ခိုင်းပြီး၊ သခင်ကိုယ်တိုင်ကျွန်ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်၊ပြန်လုပ်ကျွေးမယ် ဖြစ်တယ်။

ကောင်းကင် နိူင်ငံတော်ရဲ့ အဖြစ်အနေကို သခင် ကြိုပြောခြင်းပါ။ကောင်းကင်ဘုံမှာ ကျွန်ပ်တို့ ရလာမဲ့ပုံရိပ်၊ ကျွန်ပ်တို့ တာဝန်ကျေခဲ့ပါရင်၊သူကိုယ်တိုင် အလုပ်ကျွေးပြုမယ်၊သူ့ကိုစားသုံးရမယ်၊ သူ့ဘဝကို ရရှိနေမယ်၊ဆိုတဲ့အချက်ပြညွှန်နေတယ်ဘုရားကိုယ်တိုင် တို့ကို အစဥ်ထာဝရကျွန်ကဲ့သို့၊ ပြုစုစောင့်ရှောက်၊နေမဲ့ဌာန ဖြစ်တယ်။ကြိုမြင် ကြိုမှန်းကာ၊ဘယ်လိုနေရမယ်၊ စောင့်ရမယ်၊ကိုသတိရနေရပါမယ်။

ဒုတိယ ကျမ်းပါ၊ အာဗြံဟံကကြိုမြင်တဲ့ မြို့တော်ဆိုတာ အဲဒါပါဘဲ။ဟေဗြဲ ၁၁ ငယ် ၁ မှ ၁၉၊ ဘုရားဖန်တီးထားတဲ့မြို့၊အဲဒီ ပုံစံမျိုးနေကြရမယ်။ ပထမကျမ်း ဥာဏ်ပညာ၊ဒီလိုဘဲ ဆိုထားတယ်။ ဘုရားကအားလုံးကို၊တို့ကို ဘုန်း ဂုဏ်တော်နှင့် ပြည့်ဝစေမယ်၊ God will glorify us. ကျွန်အဆင့်ရှိပုဂ္ဂိုလ်တွေကို သခင် အဖြစ် ပြန်ပြီးတင်မြှောက်ဦးမှာ ဖြစ်တယ်၊ စျာပနmass များမှာ ထောက်ရှုသကဲ့သို့၊မကြာခဏ ဒါကိုထောက်ရှု မျှော်မှန်းပြီး၊နေ့စဥ် နေ့တိုင်း ရှင်သန် လှုပ်ရှားရင်း၊အဆင်သင့် ရှိကြပါစို့။ခွန်အား၊ အသက်၊ ရကြစေ။အသီးကောင်းများ သီးစေ။

Fr.Florence Aung Kyaw Oo ရဲ့သြဝါဒကို ဝေမျှသည်။