ရှင်မာတေဦး ၅း ၂၀-၂၆

ဒီကနေ့ ခရစ်တော်ဘုရားက ကျန်ုပ်တို့ကို ကျမ်းစာကနေတစ်ဆင့် ဆုံးမသွန်သင်ထားတာကတော့ “လူ့အသက်မသတ်ဖို့၊ ဒေါသအမျက်မထွက်ဖို့၊ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကဲ့ရဲ့စော်ကားကျိန်ဆဲခြင်း တွေမလုပ်ဖို့တားမြစ်ထားပါတယ်။ လုပ်ဆောင်ဖို့ပြောထားတဲ့အချက်တွေကတော့ ကျန်ုပ်တို့ရဲ့ အကျင့်ပါရမီဟာ ကျမ်တတ်ဆရာနဲ့ ဖာရီဇေဦးတွေရဲ့အကျင့်ပါရမီထက်သာလွန်ဖို့၊ ပြန်လည်ကြေအေးဖို့၊ ပြန်လည်သင့်မြတ်ဖို့နဲ့ ခွင့်လွှတ်ကြဖို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။

ဘာ့ကြောင့်ဘုရားက ကျန်ုပ်တို့ကို လူမသတ်ဖို့တားမြစ်ရတာလဲဆိုရင် ကိုယ်က လူတစ်ယောက်ကိုသတ်ရင်၊ ကိုယ့်ကိုယ်လည်းလာပြန်သတ်တတ်တယ်။ လူတစ်ယောက်ကို သေစေချင်ရင် ကိုယ့်ကိုလည်းသေစေချင်တတ်တယ်။ ခတ်ရိုင်းရိုင်းပြောရရင်တော့ “သူမသာ ကိုယ်အသုဘ ဖြစ်မယ်။ သူ့ရွာမီးသွားရှို့ရင် ကိုယ့်ရွာလည်း ပြာပုံဖြစ်မယ်”အခုပြောတဲ့အချက်က ကျန်တော့စကားလို့မထင်လိုက်ပါနဲ့။ ဝန်ကြီးဟောင်းတစ်ဦးရဲ့စကားပဲဖြစ်ပါတယ်။ လက်ရှိကျန်ုပ်တို့ ကြားကြရမြင်ကြရတဲ့ အခြေအနေတွေကို ထောက်ရှုသုံးသပ်ကြည့်ရင် သိနိုင်ပါတယ်။

ဘာ့ကြောင့်ဘုရားက ကျန်ုပ်တို့ကိုဒေါသအမျက်မထွက်ဖို့ ဆုံးမရတာလဲဆိုရင် “ဒေါသကြောင့်အမှားတွေ ရောက်ကြတယ်။ ဒေါသကြောင့် အသက်တွေပျောက်ကြရတယ်။ ဒေါသအမျက်ကြီးတဲ့အခါကျတော့ စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ လက်လွန်ခြေလွန်တွေဖြစ်ပြီး အသက်သေဆုံးကြရတာတွေဖြစ်တယ်။ လုပ်ပြီးသွားတော့မှ မှားမှန်သိကြရတာတွေရှိတယ်။ ဒေါသဟာ ပြောပြမရအောင် အမှားတွေကျူးလွန်တတ်ပါတယ်။

ဘာ့ကြောင့်ဘုရားက ကျန်ုပ်တို့ကို ကဲ့ရဲ့စော်ကားကျိန်ဆဲခြင်းကို မလုပ်ခိုင်းတာလဲဆိုရင် “လူဟာ တိရိစ္ဆာန်ထက် ပိုပြီး မြင့်မြတ်တယ်၊ ဂုဏ်သိက္ခာရှိတယ်။ ဘာ့ကြောင့်လည်းဆိုရင် ဘုရားက လူတွေကို သူ့ရဲ့ပုံသဏ္ဠာန်နဲ့တူ အောင်ဖန်းဆင်းထားခြင်းကြောင့်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ တိရိစ္ဆာန်တွေကို သူ့ရဲ့ပုံသဏ္ဠာန်နဲ့တူအောင် ဖန်ဆင်းထား တာတော့ မရှိခဲ့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်လူတိုင်းလူတိုင်းဟာ ဘုရားရဲ့ ပုံသဏ္ဠာန်တော်တွေဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့် လူ့ဂုဏ်သိက္ခာကိုယ်စီရှိကြတယ်။ သူတောင်းစားဖြစ်ပါစေ၊ ခန္ဓာကိုယ်ရောင်းစားသူလိင်လုပ်သားဖြစ်ပါစေ၊ ဆင်းရဲသားဖြစ်ပါစေ၊ သူဌေးဖြစ်ပါစေ၊ ပညာတတ်၊ ပညာမတတ်ဖြစ်ပါစေ လူတိုင်းလူတိုင်းက လူ့ဂုဏ်သိက္ခာချင်းအတူတူပဲဖြစ်ပါတယ်။ သာတယ်၊နာတယ်၊ ပိုတယ်၊နည်းတယ်ဆိုတာမရှိပါဘူး။ ‌ဒါ့ကြောင့်လူလူချင်း ကဲ့ရဲ့စော်ကားကျိန်ဆဲခြင်းတွေ မလုပ်ဖို့တားမြစ်ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ လုပ်တယ်ဆိုရင် လူကိုထိခိုက်ရုံသာမက ဘုရားကို လည်းထိခိုက်ကျူးလွန်ခြင်းလည်းဖြစ်ပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ လူတိုင်းလူတိုင်းဟာအမှားနဲ့မကင်းကြသလို မပြည့်စုံကြပါဘူး။ ဒါတွေကိုလည်း ဘုရားသိတယ်။ သိလို့ပဲ ကျန်ုပ်တို့ကို ရှောင်ရန်တွေကို ပြောပြီးတဲ့အခါမှာ ဆောင်ရန်ကိုလည်းပြောထားပါသေးတယ်။ ရှောင်ရန်ကတော့ အထက်ကပြောခဲ့တဲ့ မလုပ်ဖို့တားမြစ်ချက်တွေဖြစ်ပါတယ်။ ဆောင်ရန်ကတော့ လုပ်ဆောင်ဖို့ဖြစ်ပါတယ်။ လုပ်ဆောင်ရမဲ့အရာတွေကဘာလည်းဆိုရင် ပြန်လည်ကြေအေးခြင်း၊ ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်းနဲ့အခွင့်ကည လွှတ်ခြင်းတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။ ပြန်လည်ကြေအေးခြင်း၊ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်းဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်အမုန်းမဖက်ပဲ အပြုံးဆက်စေပါတယ်။ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦးပြန်လည်ကြေးအေးလိုက်ခြင်း၊ ပြန်လည်သင့်မြတ်လိုက်ခြင်းက အရှုံးတွေကိုရခြင်းမဟုတ်ပဲ အပြုံးတွေကိုရရှိခြင်းသာဖြစ်ပါတယ်။ ဘာ့ကြောင့်လည်းဆိုရင် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အမုန်းအာဃာတတွေမရှိတော့ဘူးဆိုရင် စိတ်ထဲ ပေါ့ပါးလန်းဆန်းပြီး တွေ့တဲ့သူတိုင်းနဲ့ ပြုံးရွှင်စွာ ပြောဆိုဆက်ဆံနိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။ ပြန်လည်သင့်မြတ်နိုင်သူ၊ ကြေအေးနိုင်သူ၊ ခွင်လွှတ်နိုင်သူဟာ တရားသဘောအရပြောရရင် အောင်နိုင်သူတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။ ရှုံးနှိပ့်သူမဟုတ်ပါဘူ။ လောကအမြင်မှာ ရှုံးနှိပ်သူဖြစ်အုံးတောင်၊ ဘုရားအမြင်တရားအမြင်မှာတော့ အနိုင်ရသူသာဖြစ်ပါတယ်။

တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ ပြန်လည်ကြေအေးခြင်း၊ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်းနဲ့ ခွင့်လွှတ်ခြင်းတွေဟာ တစ်ခါတစ်ရံမှာ ကျန်ုပ်တို့အတွက် ကြီးမားတဲ့စိန်ခေါ်မှုကြီးဖြစ်တတ်ပါတယ်။ အရမ်းလွယ်ကူတဲ့အလုပ်တော့မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါတွေလုပ်နိုင်ဖို့ဆိုတာကတော့ အချိန်ယူကြရပါတယ်။ ကျေးဇူးတော်တွေလိုအပ်ပါတယ်။ ဘုရားရဲ့ကူညီဆောင်မမှုတွေလိုပါတယ်။ ဘုရားရဲ့ကျေးဇူးတော်အကူအညီတွေမပါရင် အရမ်းကို ခက်ခဲမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် ဘုရားရဲ့ကျေးဇူးတော်အကူအညီရဖို့ဆက်လက်အားကိုးဆုတောင်းကြပါစို့လို့ ဖိတ်ခေါ်ရင် အယောက်တိုင်းစီကို ဘုရားရှင်ကောင်းချီးပေးပါစေ။ အာမင်း။

ဖာသာရ်ရေမွန်ကျော်အောင်